Гарадзенская вясна

На­шы «ніў­скія» гро­дзен­скія ка­рэс­пан­дэн­ты Вік­тар Са­зо­наў і Ула­дзі­мір Хіль­ма­но­віч пе­ры­я­дыч­на ін­фар­му­юць сва­ім суб’­ек­тыў­ным пог­ля­дам і пра па­лі­тыч­ныя па­дзеі ў Рэс­пуб­лі­цы Бе­ла­русь. Фе­лье­тон Ула­дзі­мі­ра Хіль­ма­но­ві­ча ў апошнім ну­ма­ры па­каз­вае тую з’я­ву ў бе­ла­ру­скім гра­мад­стве, якую най­ка­ра­цей мо­жам наз­ваць пат­рэ­бай па­лі­тыч­ных змен у кра­і­не. Прыз­на­ча­ныя на 9 жніў­ня 2020 го­да прэ­зі­дэн­ц­кія вы­ба­ры ў Бе­ла­ру­сі ме­лі быць толь­кі ні­чо­га не вы­ра­шаль­най па­дзе­яй на фо­не ка­ра­на­ві­ру­са і лет­ніх ка­ні­ку­лаў і даць чар­го­вы тэр­мін ула­да­ран­ня сённяшняму кі­раў­ні­ку дзяр­жа­вы. А тут ма­ем поў­ныя ан­га­жа­ва­нас­ці і пра­тэ­стаў ма­са­выя збо­рыш­чы бе­ла­ру­саў у ад­кры­тых, га­рад­скіх пра­сто­рах кра­і­ны дзе­ля та­го, каб па­ста­віць под­пі­сы пад­трым­кі на ўсіх іншых кан­ды­да­таў у бе­ла­ру­скай па­лі­ты­цы. І з’я­ва аб­са­лют­на не­ар­ды­нар­ная. Кан­ды­да­ты з роз­ных гуль­ня­вых па­лёў і груп ін­та­рэ­саў аказ­ва­юць са­бе па­ша­ну і ўза­е­ма­да­па­мо­гу на гэ­тай ста­дыі вы­бар­чай кам­па­ніі — збі­ран­ня под­пі­саў за кан­ды­да­таў. А тут трэ­ба іх ня­ма­ла — аж 100 ты­сяч дзе­ля рэ­гіст­ра­цыі. У рэ­аль­нас­ці гэ­та бу­дзе вык­лік толь­кі для не­ка­то­рых з пят­нац­ца­ці ча­ла­век, да­пуш­ча­ных Лі­дзі­яй Яр­мо­шы­най і яе Цэн­т­раль­най вы­бар­чай ка­мі­сі­яй да гэ­та­га эта­пу. Ка­го да­пус­ціць яна і яе кі­раў­нік да чар­го­ва­га эта­пу кан­т­ра­ля­ва­ных імі вы­ба­раў, ве­да­юць па­куль яны і толь­кі яны. Хі­ба, што ме­на­ві­та гра­мад­ская ак­тыў­насць і наст­роі пра­тэ­сту зме­няць, або ле­пей ска­заць, зло­мяць ад­п­ра­ца­ва­ную га­да­мі сі­стэ­му фаль­ша­ван­ня ўся­го вы­бар­ча­га пра­цэ­су. Каб пры­нам­сі стар­та­нуць у ме­ру нар­маль­ных і роў­ных умо­вах для ўсіх са­пер­ні­каў. Хто ж яны, най­важ­ней­шыя за­ва­да­та­ры гэ­тай ус­пыш­кі гра­мад­скіх наст­ро­яў? Гэ­та бло­гер Сяр­гей Ці­ха­ноў­скі і яго жон­ка Свят­ла­на, якая вы­ста­ві­ла сваю кан­ды­да­ту­ру за му­жа, які ся­дзеў у арыш­це. За­раз із­ноў быў арыш­та­ва­ны ў Га­род­ні. Гэ­та бан­кір Вік­тар Ба­ба­ры­ка, ці бы­лы на­мен­к­ла­тур­ны дып­ла­мат і біз­не­со­вец Ва­ле­ры Цап­ка­ла. Ся­род ці­каў­ных кан­ды­да­таў ёсць і яш­чэ адзін Аляк­сандр Ры­го­ра­віч... Та­бо­ліч, доб­ра вя­до­мы на Бе­ла­сточ­чы­не вы­сту­поў­ца на «Ба­со­віш­чы», лі­дар гур­ту «Зніч» з цяж­кім гу­чан­нем. Ін­шыя кан­ды­да­ты не вык­лі­ка­юць та­кіх эмо­цый і спа­дзя­ван­няў гра­мад­ства на маг­чы­мыя пе­ра­ме­ны. Рэ­аль­на кі­ру­ю­чы кра­і­най Аляк­сандр Ры­го­ра­віч пас­ля су­бот­не-ня­дзель­ных гра­мад­скіх ак­цый у па­ня­дзе­лак ужо за­я­віў і паст­ра­шыў, што КДБ кан­т­ра­люе сі­ту­а­цыю, а ён не да­пус­ціць да ані­я­кай плош­чы. Ад­но ўжо зда­ец­ца быць пэў­ным, па­лі­тыч­нае ле­та ў Бе­ла­ру­сі мо­жа быць га­ра­чым. Мя­не вель­мі за­ці­ка­ві­ла і вы­я­ва пра­тэ­сту мі­тын­гоў­цаў. Ака­за­ла­ся ім звы­чай­ная хат­няя ...та­пач­ка. Не квет­кі, джын­сы, ко­ле­ры, але той хат­ні абу­так, які ёсць выз­на­чаль­ні­кам ма­лой, пры­ем­най, хат­няй спа­кой­нас­ці. Та­па­чак, якім пры на­го­дзе мо­жаш і ўка­ко­шыць і та­ра­ка­на, ка­лі рап­там зной­дзец­ца ў по­лі зро­ку, ці ру­кі. Бо ў прын­цы­пе ў та­кой ха­це зжы­ва­еш­ся са сва­і­мі та­ра­ка­на­мі, ад якіх ні­ку­ды не дзе­неш­ся. І так у та­кім сім­бі­ё­зе зжы­лі­ся чвэрць ста­год­дзя і бе­ла­ру­сы са сва­ёй па­лі­тыч­най сі­стэ­май і яе кі­раў­ні­ком. Та­пач­кі — стан ду­ху бе­ла­ру­скай спа­кой­нас­ці і ся­мей­най бяс­пе­кі. Ві­даць, ад­нак, так уг­ня­ві­ла жыц­цё та­пач­ных гас­па­да­роў, што па­ва­жы­лі­ся па­куль зняць та­пач­кі з ног і ўзяць іх у ру­кі, каб паст­ра­шыць та­ра­ка­наў.

Яў­ген Ва­па